مرکز تحقیقات علوم اعصاب

معرفی فیلم؛ «هنوز آلیس»

«ﻫﻨﻮز آﻟﯿﺲ»ﯾﺎ «Alice Still» ﻓﯿﻠﻤﯽ ﺳﯿﻨﻤﺎﯾﯽ در ژاﻧﺮ درام اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ رﯾﭽﺎرد ﮔﻠﺘﺰر و واش وﺳﺘﻤﻮرﻟﻨﺪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻓﯿﻠﻢ ﮐﻪ ﻣﺤﺼﻮل ﺳﺎل 2014 ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس رﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻧﺎم ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻟﯿﺰا ﺟﻨﻮا ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. رﯾﭽﺎرد ﮔﻠﺘﺰر، ﮐﺎرﮔﺮدان اﺻﻠﯽ اﯾﻦ ﻓﯿﻠﻢ ﮐﻪ از ﺳﺎل 2011 ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎری ALS ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻮد، ﭘﯿﺶ از اﮐﺮان ﻓﯿﻠﻢ درﮔﺬﺷﺖ. ﺟﻮﻟﯿﺎن ﻣﻮر، اﻟﮏ ﺑﺎﻟﺪوﯾﻦ، ﻫﺎﻧﺘﺮ ﭘﺮﯾﺶ، ﮐﯿﺖ ﺑﺎﺳﻮرث و ﮐﺮﯾﺴﺘﻦ اﺳﺘﻮارت از ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺎزﯾﮕﺮاﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﻓﯿﻠﻢ اﯾﻔﺎی ﻧﻘﺶ ﮐﺮدهاﻧﺪ. ﺟﻮﻟﯿﺎن ﻣﻮر ﺑﺎ ﺑﺎزی در ﻧﻘﺶ آﻟﯿﺲ ﻫﺎﻟﻨﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ در ﻫﺸﺘﺎد و ﻫﻔﺘﻤﯿﻦ دوره ﺟﻮاﯾﺰ اﺳﮑﺎر و ﻫﻔﺘﺎد و دوﻣﯿﻦ ﻣﺮاﺳﻢ ﮔﻠﺪن ﮔﻠﻮب ﺟﺎﯾﺰه ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﺎزﯾﮕﺮ زن ﻧﻘﺶ اول زن را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص دﻫﺪ. ﻓﯿﻠﻢ ﺑﺎ ﺻﺤﻨﻪای از ﺟﺸﻦ ﺗﻮﻟﺪ آﻟﯿﺲ در ﮐﻨﺎر اﻋﻀﺎی ﺧﺎﻧﻮادهاش آﻏﺎز ﻣﯽﺷﻮد. آﻟﯿﺲ اﺳﺘﺎد زﺑﺎنﺷﻨﺎﺳﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﮐﻠﻤﺒﯿﺎ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻫﻤﺴﺮ و ﺳﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎد و ﻣﻮﻓﻘﯽ دارد ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ در آﺳﺘﺎﻧﻪ 50 ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮد دﭼﺎر اﺧﺘﻼل ﺣﺎﻓﻈﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. او ﭘﺲ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﮐﻠﻤﺎت را از ﯾﺎد ﻣﯽﺑﺮد و ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮد ﺑﻪ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻣﻐﺰ و اﻋﺼﺎب ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﺪ. ﻃﯽ ﺑﺮرﺳﯽﻫﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﺷﻮد آﻟﯿﺲ دﭼﺎر ﻧﻮع ﻧﺎدری از آﻟﺰاﯾﻤﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﭘﺪرش ﺑﻪ ارث ﺑﺮده اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺻﻮرت زودرس ﺑﺮوز ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ. در اﺑﺘﺪا آﻟﯿﺲ در ﺗﻼش ﺑﺮاى اﻧﮑﺎر اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری و ﻣﺨﻔﯽ ﮐﺮدن آن از اﻃﺮاﻓﯿﺎﻧﺶ اﺳﺖ وﻟﯽ در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ در ﻣﯿﺎن ﻣﯽﮔﺬارد. آﻧﺎ دﺧﺘﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ آﻟﯿﺲ ﻧﯿﺰ ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم ﺗﺴﺖ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری ﻣﺒﺘﻼ اﺳﺖ. در ﺟﺮﯾﺎن ﻓﯿﻠﻢ، ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺑﯿﻤﺎری آﻟﯿﺲ ﺑﻪ ﺗﻠﺨﯽ و ﻇﺮاﻓﺖ ﻧﻤﺎﯾﺶ داده ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺎ ﭘﯿﺸﺮوى ﻋﻼﯾﻢ آﻟﺰاﯾﻤﺮ، او ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎى ﺑﯿﺸﺘﺮى در ﻣﺤﯿﻂ ﮐﺎر و داﻧﺸﮕﺎه روﺑﺮو ﻣﻰﺷﻮد، ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽﮐﻪ ﻧﻬﺎﯾﺘﺎً ﺗﺪرﯾﺲ در داﻧﺸﮕﺎه را رﻫﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪﻧﺸﯿﻨﻰ ﻣﻰﺷﻮد. او ﻟﯿﺴﺘﯽ از ﺳﻮاﻻت را در ﮔﻮﺷﯽ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﺧﻮد ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ و ﻫﺮ روز ﺑﻪﻫﻤﺎن ﺳﻮاﻻت ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽدﻫﺪ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ روﻧﺪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺑﯿﻤﺎریاش ﺷﻮد. آﻟﯿﺲ از روزی وﺣﺸﺖ دارد ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﺪ و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮد ﯾﮏ ﻓﺎﯾﻞ وﯾﺪﯾﻮﯾﯽ را ﺑﺮای آن روز ﺗﺮﺳﻨﺎک ﺿﺒﻂ ﮐﻨﺪ. در وﯾﺪﯾﻮ ﺿﺒﻂ ﺷﺪه از ﺧﻮدش ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ وﯾﺪﯾﻮ را ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﯾﮏ ﺑﺴﺘﻪ ﻗﺮص ﮐﻪ در ﯾﮏ ﮐﻤﺪ ﻣﺨﻔﯽ ﮐﺮده اﺳﺖ ﺑﺮود و ﺗﻤﺎم آن ﻗﺮصﻫﺎ را ﺑﺨﻮرد و ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽاش ﭘﺎﯾﺎن دﻫﺪ. در اواﺧﺮ ﻓﯿﻠﻢ، آﻟﯿﺲ ﮐﻪ ﺑﻪﺗﺪرﯾﺞ از ﻣﺤﯿﻂ اﻃﺮاﻓﺶ ﺟﺪا ﺷﺪه اﺳﺖ و از زﻧﯽ ﺑﺎﻫﻮش و ﻗﻮی ﺑﻪ ﻓﺮدی ﺿﻌﯿﻒ و ﻧﺎﺗﻮان ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ، اﯾﻦ ﻓﺎﯾﻞ وﯾﺪﯾﻮﯾﯽ را ﺑﻪ ﺻﻮرت اﺗﻔﺎﻗﯽ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ. او ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﺎری را ﮐﻪ از ﺧﻮدش ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ اﻣﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﯽﺷﻮد. در اﯾﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺣﺲ ﯾﺄس و ﻧﺎاﻣﯿﺪی را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ آﻟﯿﺲ دﯾﮕﺮ راه ﻧﺠﺎﺗﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ و ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎن ﻋﻤﺮ از اﯾﻦ وﺿﻌﯿﺖ رﻧﺞ ﻣﯽﺑﺮد.

آﻟﯿﺲ ﮐﻪ زﻧﯽ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﮐﺮده اﺳﺖ، ﺗﻤﺎم ﺗﻼش ﺧﻮد را ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﺸﻮد و ﺑﻪ ﺟﺎی ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﺷﺪن، ﺧﻮد را ﺑﺮای روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎری آﻣﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ. در ﯾﮑﯽ از ﺻﺤﻨﻪﻫﺎی ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬار ﻓﯿﻠﻢ، آﻟﯿﺲ در ﺟﻤﻌﯽ از ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان در ﻣﻮرد آﻟﺰاﯾﻤﺮ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ آﻟﯿﺲ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺒﺎ و دﻟﻨﺸﯿﻦ اﺳﺖ و در ﻃﻮل ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻟﺒﺨﻨﺪ از روی ﺻﻮرﺗﺶ ﻣﺤﻮ ﻧﻤﯽﺷﻮد. او در ﺻﺤﺒﺖﻫﺎﯾﺶ از اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ ﺣﺮف ﻣﯽزﻧﺪ ﮐﻪ در ﺣﺎل ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدن آنﻫﺎ اﺳﺖ. او ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺧﺎﻃﺮات ﺗﻤﺎم داراﯾﯽ او ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻫﻤﻪ ﺗﻼش ﺧﻮد را ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ آن ﻫﺎ را در ذﻫﻨﺶ ﻧﮕﻪ دارد. آﻟﯿﺲ ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﺗﮑﺮار ﺟﻤﻼت، ﺑﻌﺪ از ﺧﻮاﻧﺪن ﻫﺮ ﺟﻤﻠﻪ از روی ﮐﺎﻏﺬ، روی آن ﺧﻂ ﻣﯽﮐﺸﺪ. در ﺣﯿﻦ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ، آﻟﯿﺲ دﺳﺖ و ﭘﺎی ﺧﻮد را ﮔﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﮐﺎﻏﺬﻫﺎﯾﺶ ﺑﺮ روی زﻣﯿﻦ ﻣﯽاﻓﺘﻨﺪ وﻟﯽ او ﺳﺮﯾﻌﺎً ﮐﺎﻏﺬﻫﺎ را ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ اداﻣﻪ ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ اﺣﺴﺎس ﻫﻤﺪردی و دﻟﺴﻮزی ﻋﻤﯿﻘﯽ را در ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽ آورد. در ﻃﻮل ﻓﯿﻠﻢ آﻟﯿﺲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﭘﺮاﮐﻨﺪه ﺧﺎﻃﺮاﺗﯽ از ﮐﻮدﮐﯽ ﺧﻮدش و ﺧﻮاﻫﺮش را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽآورد، اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ذﻫﻦ او ﻣﺸﻐﻮل ﭼﻨﮓ زدن ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮات اﺳﺖ ﺗﺎ ﻫﻮﯾﺘﺶ را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ. ﺑﺎ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺑﯿﻤﺎری آﻟﯿﺲ و از دﺳﺖ رﻓﺘﻦ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎی او، ﺻﺤﻨﻪﻫﺎی ﻏﻢ اﻧﮕﯿﺰی ﺧﻠﻖ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ را ﺑﺎ درد و رﻧﺠﯽ ﮐﻪ آﻟﯿﺲ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ آﺷﻨﺎ ﻣﯽﺳﺎزد. آﻟﯿﺲ زﻧﯽ ﻗﻮی اﺳﺖ و ﺗﻤﺎم ﺗﻼش ﺧﻮد را ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻐﻠﻮب ﺑﯿﻤﺎریاش ﻧﺸﻮد اﻣﺎ در ﮐﻨﺎر آﻟﯿﺲ، ﻧﻘﺶ ﺧﺎﻧﻮاده او در ﺣﻤﺎﯾﺖ و ﻫﻤﺮاﻫﯽاش ﺑﻪ زﯾﺒﺎﯾﯽ ﻧﺸﺎن داده ﻣﯽﺷﻮد. ﭘﺎﯾﺎن اﯾﻦ ﻓﯿﻠﻢ ﺗﺎ ﺣﺪی ﺑﺎز اﺳﺖ و ﻣﺨﺎﻃﺐ را وا ﻣﯽدارد ﺗﺎ اداﻣﻪ ﻣﺎﺟﺮا را در ذﻫﻦ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﮑﺸﺪ. اﮔﺮ ﺑﻪ ﮐﺸﻒ دﻧﯿﺎی اﻓﺮاد دﭼﺎر آﻟﺰاﯾﻤﺮ و اﻃﺮاﻓﯿﺎن آنﻫﺎ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﺗﻤﺎﺷﺎی اﯾﻦ ﻓﯿﻠﻢ زﯾﺒﺎ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ.

ﺑﻪ ﻗﻠﻢ : ﺷﮑﯿﺒﺎ ﺳﺎﻻروﻧﺪﯾﺎن

داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ اﻟﺒﺮز